7 grudnia 2014 o godzinie 18.00 w Katedrze Metropolitalnej p.w. św. Marii Magdaleny w Warszawie (Al. Solidarności 52) odbyło się kolejne wydarzenie muzyczne w ramach jubileuszu 50-lecia Warszawskiego Chóru Międzyuczelnianego - koncert p.t. "Melodie Mandylionu". Podczas koncertu należącego do cyklu "Sztuk Puk - otwórz się na sztukę" zaprezentowaliśmy najpiękniejsze naszym zdaniem, utwory muzyki cerkiewnej. Znów sięgnęliśmy po audiodeskrypcję, która przybliżyła osobom niewidomym opiewane dzieło sztuki - Mandylion stanowiący wyposażenie praskiej cerkwi. Wybór tematyki koncertu nie był przypadkowy. Muzyka obrządku wschodniego zajmuje bowiem wyjątkowe miejsce w 50-letniej historii naszego chóru, a to dzięki wieloletniemu dyrygentowi chóru - Januszowi Dąbrowskiemu, który wprowadził ten typ utworów do repertuaru WChMu i przez lata doskonalił umiejętności zespołu w ich wykonywaniu. W roku 2004 chór wydał płytę "Gospodi Pomiłuj" zawierającą również utwory, które będą prezentowane podczas najbliższego koncertu.

Wystąpili:
Warszawski Chór Międzyuczelniany pod dyrekcją Teresy Gręziak
Audiodeskrypcja - Katarzyna Kucharska-Hornung
Anna Woźniak - sopran solo

 

Dlaczego "Melodie Mandylionu"?

Jeśli chcielibyśmy wybrać najbardziej znaczące dzieła sztuki w historii chrześcijaństwa, bez wątpienia w grupie tej znalazłyby się wizerunki nie ręką ludzką uczynione. Wśród nich ważne miejsce zająłby obecny od wieków w sztuce Kościoła Wschodniego Mandylion. Legenda związana z jego powstaniem sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Wszystkie jej warianty łączy jeden element: potęga wizerunku stworzonego w cudownych okolicznościach. Na przestrzeni stuleci pojawiło się mnóstwo kopii tego jedynego, najważniejszego i pierwszego dzieła, co sprawiło, że stało się ono jednym z najbardziej rozpowszechnionych tematów we wschodniej sztuce.

Warszawski Chór Międzyuczelniany, urzeczony zarówno siłą oddziaływania tej legendy, jak również będąc pod wrażeniem tego konkretnego, warszawskiego przykładu realizacji omawianego tematu ikonograficznego, pragnie podjąć muzyczną opowieść osnutą wokół Mandylionu. Na co dzień niewidoczny dla oczu wiernych, podczas koncertu zostanie wymalowany na nowo za pomocą słów i muzyki. Będzie to opowieść, w której wschodnia geneza śpiewanych melodii połączy się z obrazem w nierozerwalną, spójną całość. Delikatność niektórych zwrotów muzycznych, gdy rozbrzmiewać będą jedynie żeńskie głosy, skontrastowana zostanie z potęgą brzmienia tutti. Wymowność tych fragmentów, w których wszystkie głosy jednoczą się w cichym błaganiu: Otcze nasz, iże jesi na niebiesiech…, tym będzie większa, że artyści śpiewać będą w intencji zjednoczenia Kościołów Wschodu i Zachodu.

Zestawiając ze sobą te dwa elementy: muzykę i obraz, pragniemy wspólnie, raz jeszcze zastanowić się nad pytaniem fundamentalnym: jak wielbić Boga w sztuce?

Koncert współfinansowany ze środków m. st. Warszawy oraz ZAiKS i STOART.

Fot. Tomasz Lis